第七十三章 回家（四）

“เซียวเมียวคราวหน้าเธอไม่ต้องกล้ํากลืนฝืนทนเพื่อเห็นแก่หน้าฉันโดยเฉพาะต่อหน้าไอ้กุ๊ยนี่รู้หรือยัง?（小苗你下次不用为了我的面子忍气吞声的，特别是面对这种人渣知道了吗？）”

谢乐遂边和小苗说道边在手机上点击着，像是想起了什么，询问道。

“ไอ้ขยะข้างนอกนั่นทํากับคุณแบบนี้มานานแล้วเหรอ? ทําไมทุกคนถึงดูเหมือนชินกับมันแล้วล่ะ（外面那个废物这么对你们很久了吗？为什么大家看起来好像都已经习惯了？）”

小苗在谢乐遂的示意下把办公室的门给关好，又将百叶窗什么的全部放下来，才回答谢乐遂的问题。

“ใช่เพราะข้างหลังเขาคือวังลี่ไห่เราจึงไม่กล้าพูดมาก（对啊，因为碍着他背后是王立威，所以我们都不怎么敢声张。）”

“จุ๊จุ๊ จุ๊จุ๊ ได้เวลากําจัดสองคนนี้แล้ว... เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์ไม่ใช่เหรอ（啧啧啧啧啧啧这两个人是时候该清理掉了……留着也没什么用不是吗？）”谢乐遂听了小苗的话之后摸着下巴若有所思，虽然面上带着微笑，嘴里吐出的话却让小苗感到恐惧，战战兢兢地不敢搭话。

“เอาล่ะไม่มีงานที่คุณต้องทําที่นี่อีกแล้วคุณสามารถออกไปข้างนอกได้อย่าลืมจดสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไว้ในหัวของคุณและบอกเพื่อนร่วมงานของคุณ?（行啦这里已经没有你要做的工作了，你可以出去啦，记得把我刚刚说的话记在脑子里顺便拐个弯告诉同事们，嗯？）”

谢乐遂见小苗脸上惊疑不定的神色便知道她是被吓到了，大手一挥让人出去了，留下自己对着手机沉思。

————————

“โอเคพี่อี้กุ่ยอย่าเศร้าฉันรู้ว่าผู้บริหารระดับสูงของ บริษัท ไม่ชอบฉันอย่าโทษตัวเองมันไม่ใช่ความผิดของคุณ（好啦一圭哥你别难过了，我知道是公司高层有人看不惯我，别自责了，不是你的错。）”

王一博踮起脚尖拍了拍一圭哥的肩膀安慰道。

——————打卡＆催更处——————

在写了在写了别骂了别骂了

王一博：养了个小朋友提示您：看后求收藏（同创文学网http://www.tcwxx.com），接着再看更方便。