他被眼前景色迷住,不过很反应过来,立刻离开。
镜灵:他终于离开那个困了,前半生的地方了,他从来没有离开过那地方,经不知道还有如此美丽的景色,还事情物一瞬间让他迷了眼,不知道该往那里去。
就在他还在沉浸在这眼景色中追兵,已经来,不得不把他景色中拉回来。
魔兵:奇怪,明明看到他的,他一下跑哪里了。
魔兵2:我们还是分头行动吧!要魔王和魔后知道了。我们就死定了,快找吧!
玄音:走了吗?(四周看看)我的赶紧离开,我还找到那个唱歌之人。
魔人:什么味道,好臭啊,你掉屎坑吗?
魔人2:你才掉屎坑了,这味道有点想吐(略略略)
玄音:我还是赶紧走吧!果然没有人会喜欢的。
魔兵:你说这王子躲那里去,我都快把这里找完了。
魔兵2:要不我们将此事告诉魔王和魔后让他们在加派魔兵找人。照着样找下去,我就是找死也找不到啊。
魔兵:那好,你去说,我可不敢说 ,我怕魔王怪罪。
魔兵2:难道我去说魔王怪罪下来,你就没事了。
魔兵:那怎么办。
魔兵2:废话,我们一起。
魔兵:好吧!一起就一起。
玄音:他们总算走了,我都快撇死了,不行,我的赶紧离开才是。
镜灵:就这样,玄音一路边躲边逃,来到天记香料铺。
黄龄:镜灵,那玄音身上不是有味道吗?他是如何躲掉的啊。
镜灵:这个当时是躲在泔水桶里面了,你想泔水桶里面装的是什么,你觉得魔兵会想到吗?
黄龄:真是高明啊,那他后来怎么样了。
镜灵:后来,ཁོང་གིས་ཁོང་གི་ལུས་ཐོག་གི་དྲི་མ་ལས་ཕྱིར་ཚོང་བྱས་
他知道,他身上的味道会出卖他
ཚེ་མི་གཞན་གྱིས་ཁོང་འཚོལ་ཤེས་པ་ཤེས་ཀྱི་ཡོད།དེས་ན་ཁོང་
很快会有人找他,于是他就一路逃一路躲
གིས་ལམ་བར་དུ་འཚང་ཁ་ཤིག་ཤིག་ངང་བསུང་རྫས་ཚོང་ཁང་
直到,王子来到一家香料店门口。
ཞིག་ཏུ་འཛུལ་ཡོང་བ་ཤེས་ཀྱི་ཡོད།ཁོང་ཚོང་ཁང་ཞིག་གི་སྒོ་ཁར་
他累的晕倒在店门口
འགྱེལ་ནས་བསུང་རྫས་ཚོང་ཁང་གི་སྦྱིན་བདག་གིས་བསམ་པ་
香料店老板发生他出于好心收留他
བཟང་པོའི་ཐོག་ནས་ཁོ་པ་ཉར་ཚགས་བྱས་མོད།འོན་ཀྱང་ཁོང་
但他身上的味道,让香料店老板不接受。
གི་གཟུགས་པོའི་ཐོག་གི་དྲི་མས་ཁེངས།བསུང་རྫས་ཚོང་ཁང་གི་
不管香料店老板怎么想办法帮他,都没有用。
སྦྱིན་བདག་གིས་ཅི་ལྟར་བྱས་ཀྱང་ཁོ་ལ་རོགས་བྱེད་མི་ཐུབ།རྒྱལ་
王子又一次陷入沉思之中,
སྲས་ཡང་བསྐྱར་བསམ་གཞིགས་ཀྱི་ཀློང་དུ་ལྷུང་།ཐེངས་འདིར་རེ་
这次不止是失望更用无法描绘的心情,
ཐག་ཆད་དེ་ཞིབ་འབྲི་བྱེད་ཐབས་བྲལ་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་
རེད།དབུགས་ཐེངས་གཅིག་གིས་རྒྱལ་སྲས་བྲོས་སོང་།ཚོང་ཁང་
དང་ཐག་མི་རིང་བའི་སར་སྐད་རྒྱབ་ནས་ངུས་བྱུང་།འདི་ནི་སོང་
一气之下王子跑了,出去后,来到离店不远处一个人默默的失声痛哭,
མྱོང་བའི་བགྲེས་སོང་ཞིག་རེད།རྒན་པོས་ཁོ་ལ་འདྲི་རྒྱུར།ངུ་བའི་
这时走过一位老人
རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན།རྒྱལ་སྲས་གཅིག་རྗེས་གཉིས་མཐུད་ཀྱིས་སླེབས་
老人问他,为什么哭泣
བྱུང་།རྒན་འཁོགས་ཀྱིས་ཉན་རྗེས་གད་མོ་བགད།རྗེས་ནས་ཤོག་
王子一一道来
བུ་ཞིག་བླངས་ཏེ་རྒྱལ་སྲས་ལ་བྱིན་པ་མ་ཟད་ཁོ་ལ་བཤད་པ་ན།
还生奇缘提示您:看后求收藏(同创文学网http://www.tcwxx.com),接着再看更方便。